lifestyle

Եթե անկեղծ՝ չգիտեի, որ Ավո Խալաթյանը նկարում է, նրա ցուցահանդեսի հրավերը անակնկալ էր ինձ համար: Ավարտել է Ավոն Հակոբ Կոջոյանի անվան արվեստի դպրոցը, որից հետո սովորել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի դերասանական բաժնում՝ Մ․ Ռաֆայելյանի արհեստանոցում։ Որպես մյուզիքլի ժանրի դերասան՝ ուսանողական տարիներից խաղացել է Երևանի Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում, եղել է նաև Երևանի Համազգային և Կամերային երաժշտական թատրոնների բեմերում, իսկ ոպես երգիչ՝ մասնակցել է մշակութային բազմաթիվ միջոցառումների, ինչպես նաև հեռուստատեսային մեծամասշտաբ նախագծերի։ Շատերս, հենց այստեղից էլ հիշում ենք Ավոյին, անձամբ ես՝ հիշում եմ, ինչպես 2015 թ.-ին նա Տիգրան ՉուխաՋյանի «Կարինե» օպերայի համար արժանացավ «ՊՈՂՈՍՅԱՆ» մրցանակին, իսկ 2016 թվականին՝ Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչման։ Ավոն ծնվել է արվեստագետների ընտանիքում, նրա հայրը նկարիչ Հենրիկ Խալաթյանն է, իսկ մայրը՝ դերասանուհի Փիրուզա Կոզակյանն է:Ի դեպ, շնորհանդեսի օրը, հարազատների շրջանում Ավոն նշում էր նաև իր ծննդյան տոնը:

Ես նույնիսկ չգիտեի, որ նկարում ես, ինչո՞ւ ես հիմա որոշել այսպես ցուցահանդեսային ձևաչափով ներկայանալ շատերին:

Գուցե իմ սխալն է, որ մինչ օրս քիչ եմ ներկայացել որպես նկարիչ: Հիմա կարծում եմ ճիշտ ժամանակն է ներկայացնել ոչ միայն իմ, այլև հայրիկիս՝ Հենրիկ Խալաթյանի և դստերս՝ Էլիզաբեթի աշխատանքները: "ԱՎՈ ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ ԹԱՏՐՈՆԸ" ցուցահանդեսի ընթացքում ներկայացված են երեք տարբեր սերունդ ներկայացնող Խալաթյանների աշխատանքները:

 Որտե՞ղ է բացվում ցուցահանդեսը, որքան է այն տևելու և ինչ աշխատանքներ են ներկայացված ցուցահանդեսին:

 Սեպտեմբերի 24-ից մինչ հոկտեմբերի 5-ը Form & Seasons պատկերասրահում կարող եք գնահատել  "ԱՎՈ ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ ԹԱՏՐՈՆԸ" ցուցահանդեսը։ Աշնանային օրերը փորձել եմ համեմել թատերական աշխարհի ու գեղանկարչության միահյուսման գույներով։ Ցուցահանդեսի ընթացքում ներկայացրել եմ վերջին 5 տարիների աշխատանքներիս մի մասը, քանզի զգալի մաս այժմ գտնվում է ԱՄՆ-ում: Աշխատանքներս բավական թատերային են, հենց այստեղից էլ առաջացավ անվանումը. կտավների անկյուններում կգտնեք պատմություն, գործող անձինք, դերակատարներ և դիալոգներ: Ինչպես նշեցի, ցուցահանդեսի ընթացքում նաև կտեսնեք հայրիկիս և դստերս աշխատանքները:

 Արդյո՞ք սա հոբբի է, թե կարծում ես այն նաև կոմերցիոն առումով շահավետ զբաղվումք է, չէ՞ որ այսօր արվեստը ամբողջ աշխարհում նաև հսկա բիզնես ոլորտ է:

 Հոբբի չէ, այլ մեծ սեր է, մասնագիտական ձգտում, որը ինչու չէ կարող է նաև ձևավորվել կոմերցիոն դաշտում: Չէ որ, ինչպես մեծն Ոուրհելն էր ասում՝ Art is Money Money is Art: Ստեղծագործելիս երբեք չեմ մտածում կոմերցիոն կողմի և գնորդի մասին: Ես նկարում եմ նախ ինքս ինձ համար, ստեղծագործությունը նախ հեղինակին պետք է դուր գա, որից հետո հաստատ կգտնվեն գեթ մի բուռ արվեստասերներ, ովքեր կգնահատեն աշխատանքը: Նկարում եմ ժամանակակից արվեստ, արվեստ, որն ունի ասելիք՝ այսօրվա խոսք և ցավ:

Ինչպե՞ս ես վերաբերվում նրան, որ այսօր շատ նկարիչներ համագործակցում են տարբեր ընկերությունների հետ՝ ստեղծելով նրանց համար մերչ, կամ գուցե նկարազարդելով նրանց ինտերիերը, օրինակ ներկայանում են NFT մարկետում: Նման առաջարկներ քննարկո՞ւմ ես:

Ժամանակակից աշխարհում քայլելն իհարկե լավ է: Երբ NFT ոլորտը նոր էր զարգանում, կային մտքեր ստեղծագործել նաև այս ձևաչափով, բայց ժամանակի ընթացում հեռացա դիջիթլ աշխարհից: NFT-ն շարունակում է գրավել աշխարհը, կարծում եմ ես դեռ առիթ կունենամ ստեղծագործելու նաև այս ոլորտում: Իսկ մինչ այդ, ՏԵՐՅԱՆ մշակութային կենտրոնի հետ միասին սկսել ենք սահմանափակ քանակությամբ արտադրվող հագուստների, աքսեսուարների շարք, որտեղ օգտագործված են հենց այս հավաքածուի համար ստեղծված իմ գործերը:

Որքանով է կինդ՝ Նունեն կիսում նախասիրությունդ, գուցե փորձե՞լ ես նրան էլ սովորեցնել նկարել:

 Ի դեպ ոչ, Նունեն երբևէ չի փորձել նկարել, ասեմ ավելին, նա երբեմն դժվարությամբ է ընդունում իմ ստեղծագործական պատկերացումները: Հավանաբար այդ պատճառով էլ ստեղծեցի ծաղկառատ շարք, որը նվիրվում է հենց կանանց, և որը նույնպես ներկայացված է ցուցահանդեսի ընթացքում: Փոխարենը մեր աղջիկը՝ Էլիզաբեթը հրաշալի է ստեղծագործում և վստահ եմ, նրա աշխատանքները ևս հավանելու եք ցուցահանեսի ընթացքում:

Բոլորս հոգնում ենք մեր աշխատանքից, երբ 2-3 տասնյակ նույն գործով ենք զբաղվում: Այսօր ի՞նչն է քեզ ոգևորում, ինչից ես իրոք հաճույք ստանում այսօր, արդյոք թատերական բեմը դեռ ձգում է քեզ, գուցե հենց նկարչությա՞մբ ես փորձում նոր էմոցիաներ ունենալ աշխատանքի մեջ՝ չհոգնելու և դեժավյու չապրելու:

 Թատրոնն իմ մեծ տարերքն է, անհնար է հոգնել բեմից, բայց այսօր ես ավելի ոգեշնչվում եմ նկարելով: Նկատած կլինես, որ նվիրյալները, խենթ սիրահարները քչացել են, ոլորտի համատարած արժեքազրկում է ու իհարկե բեմի հանդեպ նվիրվածությունը մի փոքր հուսալքված վիճակում է: Թերևս հենց այս պատճառով էլ իմ կտավի առաջ մեն-մենակ կանգնած ես դեռ գտնում եմ ոգեշնչում և իմ վրձինով ու ներկերով փոխանցում եմ իմ ասելիքը՝ առանց թելադրողի, ռեժիսորի, հասարակական կարծիքի, առանց ազատության սահմանափակման:

"ԱՎՈ ԽԱԼԱԹՅԱՆԻ ԹԱՏՐՈՆԸ" ցուցահանդեսն ընթանում է սեպտեմբերի 24-ից մինչ հոկտեմբերի 5-ը Form & Seasons պատկերասրահում, երկուշաբթիից-կիրակի` 12:00-ից մինչ 21:00։ Հասցեն՝ Վազգեն Սարգսյան 9, հենց Հանրապետության հրապարակում, Արմենիա Մարիոթ հյուրանոցին կից: